Ebû Hureyre (Allah ondan razı olsun) rivayet eder ki, Peygamber ﷺ şöyle buyurmuştur:

"Kim oruçlu olduğu halde unutarak yer veya su içerse, orucunu tamamlasın, çünkü onu yedirip içiren Allah’tır."

(Buhârî, 1933; Müslim, 1155)

Şerh:

"Kim unutarak yer veya su içerse" – bu, şart cümlesidir.
"Oruçlu olduğu halde" – hâl cümlesidir.
"Orucunu tamamlasın" – bu ise cevap cümlesidir.

Bu hadis delildir ki, kim böyle bir durumda olursa, orucunu kaza etmez. Çünkü ona "orucunu tamamlasın" diye emir gelmiştir.

Bazı ilim ehlinin mezhebi – zannederim ki bu, İmam Mâlik'in (Allah ona rahmet etsin) mezhebidir – şu şekildedir: "Ondan günah kalkar, ama yine de orucunu kaza eder."

Ancak Peygamber’in ﷺ "Orucunu tamamlasın" sözü, bu görüşü reddeder. Bu, birinci meseledir.

İkinci mesele ise şudur: Eğer "hem orucunu tamamlasın hem de kaza etsin" olsaydı, Peygamber ﷺ bunu açıkça beyan ederdi. Çünkü meşhur bir usul kaidesidir ki, "ihtiyaç anında beyan etmeyi geciktirmek caiz değildir."

Bu, şeriatın emretmediği bir şeyi insanlara zorla yükleyenlere karşı güçlü bir delildir.